Иако Европската комисија (ЕК) пред три години предложи да се укине сезонското движење на часовникот, земјите членки се’ уште не се согласија за ова, и се чини дека нема да го направат тоа во догледна иднина.
„Во недела, на 31 октомври, ќе го поместиме часовникот“, рече неодамна портпаролот Стефан Де Кирсмакер, одговарајќи на новинарско прашање за тоа што се случува со предлогот да се укине движењето на часовникот секоја последна недела во март и минатата недела во октомври.
Промената на зимското и летното сметање на времето требаше да престане да се движи во 2019 година, откако поранешниот претседател на ЕК Jeanан-Клод Јункер го предложи за цела Европска унија во 2018 година, оставајќи им на членовите да одлучат дали ќе го задржат летното сметање на времето. Предлогот беше поддржан од Европскиот парламент во 2019 година, но треба да биде усвоен од земјите -членки.
Во моментов нема индикации дека предлогот може да ја добие нивната поддршка.
„Работата сега е во рацете на земјите -членки“, рече портпаролот Де Кирсмакер. Европските министри за транспорт одлучија во декември 2018 година да ја одложат одлуката за укинување на сезонското поместување на часовникот до 2021 година, но ништо не се случи по тоа прашање потоа.
Одлуката дали ќе се земе земја членка како постојано летно или зимско време зависи од нејзината географска локација и затоа е тешко да се очекува договор за предлогот на ЕК, кој сега изгледа избрзан, иако никој не сака официјално да го признае.
Постојат три временски зони во Европската унија и најголемата е Централна Европа од Полска на исток до Шпанија на запад. Ако сите земји од таа временска зона земат, на пример, постојана пресметка на летното сметање на времето, во Шпанија, Белгија, Холандија, Данска во зима сонцето ќе изгрее само во утринските часови, а во северозападна Шпанија околу 10 часот На Во случај да ја земат зимата како постојано време, сонцето ќе изгрее во источна Полска во три наутро, во Варшава во 3 часот и 15 минути и во Берлин во 3 часот и 44 минути.
Од друга страна, ако земјите на запад и север од континентот влезат во западноевропската временска зона, што би било природно, би настанале нови компликации бидејќи, на пример, Франција и Германија би спаднале во две различни временски зони. Затоа, се чини дека сезонското движење на часовникот, со сите негови недостатоци, сепак е најдобриот компромис.
