Којзнае колку години по ред читаме за работодавци кои се жалат дека не можат да најдат сезонски работници за 600, 800, 1000 евра. После еден куп години кога слушнавме: „Ако не сакаш, некој друг ќе сака!“ и „Ќе добиеш регрес, но потоа ќе ми вратиш!“, па дури и „Jас сум тој што одлучува овде!“, наеднаш дојдовме до:
„Нема работници!
„Никој не сака да работи!
„Нудам 800 евра и каучот на покојната баба во гаражата, а никој не сака да одговори.
На сите такви работодавци кои пропуштија некои основи од лекцијата за капитализмот, како што е „слободен пазар на труд“, во следните неколку параграфи нудиме фантастично светско знаење кое ќе го расветли целото значење на работните односи во современиот капитализам.
1. По дефиниција, работник е ангажиран работник. Тоа значи дека тој го дава своето време и својата работа за пари, пари, пари, парички – што сакате. Тој не работи за „нашиот колектив“, не работи за „наш заеднички успех“, не работи за вашите коли, кули, дворци и деловни визии – работи за пари со кои има некакви планови за свој, купи колбаси, реновира стан или оди на туристичко патување со семејството. Затоа, заборавете да привлекувате работници со корпоративни срања како „ние работиме за нашата компанија и нашиот успех“. Ова се случува во Америка, каде што работникот, ако е доволно важен за компанијата, добива удел во компанијата и процент од профитот, што овде не е случај – вашата компанија е ваш проблем. Работникот работи само за пари и ништо друго не го интересира.
2. Иако работникот работи за пари, ќе цени некои знаци на хуманост – од ако видите човек со главоболка, го праќате да се одмори, до ако му испратите честитка на Божиќ, ако ви е сезона. Или уште подобро, картичка со ваучер од 20-30 евра, заедно со желбата да се купи нешто за семејството. Во таков случај работникот нема да ви побегне доколку некој друг му понуди неколку проценти повеќе.
Каде се вашите сезони од минатата година?
3. Нема годишни времиња! Како прво, каде се вашите сезони од минатата година? Најдобар работник е оној што веќе го имате – па ако тимот што работеше за вас минатата година не помисли да работи повторно, проблемот е најмногу во вас, а не кај работниците.
4. Каде се работниците? Па, драги мои работодавци, Хрватска е членка на Европската Унија, што значи дека работникот може да бара работа секаде, без никакви работни дозволи, лиценци итн. Точно, во некои професии тоа е проблем поради јазичната бариера, не е многу лесно да се биде наставник или правник во Германија или Холандија дури и со напредно ниво на странски јазик.
Можеби ќе ве интересира: Жена по 960 обиди положила за возачка, за тестовите потрошила 11.000 фунти
Но, никој нема да ги обвинува келнерите ако зборуваат со акцент, готвачите и онака имаат свој стилизиран француски, а говорниот англиски ќе биде доволно во кујната, секој ќе пцуе на својот јазик и онака, а помошниот персонал не ни мора да знае странски јазик. Значи, ако Австриецот понуди повеќе од вас – работникот ќе оди на работа во Австрија. Тоа што поради даноци и други работи не можете да понудите плата ни половина од таа во Австрија, тоа не е проблем на работниците, разговарајте со вашиот парламентарец за тоа, на крајот на краиштата, имавме четврт век да се прилагодиме на заедничкиот пазар.
Работниците се луѓе, а не роботи
5. Блиску сум! Хвар. Макарска. Каде се моите Словени? Драги мои, авиосообраќајот е либерализиран во Европа од крајот на минатиот век, а ако навреме ги купите билетите (а однапред се договори сезонската работа), некој од Осиек или Ѓаково ќе дојде во Италија, Франција и Малта за сезоната побрзо, полесна и поевтина, но до Хвар. И кога веќе сте на вашето работно место, фактот дека сте на 500 или 1500 километри од дома не е баш важен.
Целиот текст на faktor.mk
