Во земјите како Велика Британија, Германија и Скандинавија, утринските рутини се дел од корпоративната култура. Работниот ден обично почнува порано, а голем број вработени користат барем еден час пред работа за активности кои им овозможуваат фокус — кратко вежбање, прошетка, тивок појадок без телефони или планирање на денот. Овие практики се потпираат на идејата дека утрината е најмирниот и најкреативниот дел од денот.
Во медитеранските земји, како Италија или Шпанија, концептот на утринска рутина е помалку формален, но не помалку значаен. Таму акцентот е ставен на краток, мирен почеток — кафе „на нозе“, лесен појадок, неколку минути тишина или разговор со семејството. Иако работниот ден почнува подоцна во споредба со северните земји, идејата е иста: да се избегне брзање и стрес уште во првиот час од денот.
Истражувањата покажуваат дека утринските навики имаат влијание врз тоа како ќе го поминеме остатокот од денот. Луѓето кои започнуваат со смирени и структуриран активности пријавуваат поголема концентрација, понизок стрес и подобра организација. Интересно е што ефектот не доаѓа толку од конкретната активност, колку од чувството на контрола. Фактот дека денот започнал без хаос им дава на луѓето чувство дека полесно се справуваат со предизвиците.
Македонските работни навики се различни. Поголемиот дел од работниците почнуваат рано, многумина патуваат подолго, а голем дел од луѓето го започнуваат денот брзајќи. Сепак, последните години сè повеќе компании и поединци се обидуваат да воведат здрави утрински навики — од кратки интерни состаноци за поставување цели, до флексибилни почетоци на денот кои дозволуваат работниците да започнат во период кога се најпродуктивни.
Дали утринските рутини навистина работат? Одговорот е сложен. За некои луѓе, рутината е моќна алатка која создава структура, дисциплина и фокус. За други, строго дефинираните активности создаваат дополнителен притисок. Научниците заклучуваат дека најефективна рутина е онаа што ја следи природната енергија на поединецот — некому му одговара рано станување, друг човек работи беспрекорно во попладневните часови.
Една работа е јасна: стабилната утринска навика, каква и да е, може да придонесе за подобра концентрација и помалку стрес. Но идејата дека постои универзална формула за успех е заблуда. Она што функционира во северна Европа, не мора да биде применливо кај нас — и обратно.
Со правилно користење, утринските рутини може да бидат личен инструмент за подобрување на работниот ден, а не обврска. Разликата е во тоа да се создаде навика што реално одговара на животниот стил, работниот распоред и личната енергија на секој поединец.