Според податоците собрани од неформални анкети, локални портали и лични пресметки на граѓаните, најскап за живот останува Скопје, додека најевтини се сметаат градовите Кочани, Гевгелија и Делчево.
Во главниот град, семејство со две деца, кое живее под кирија, месечно троши околу 1.200 евра, вклучувајќи сметки, храна, превоз и основни трошоци. Кириите за еднособен стан во урбаниот дел достигнуваат и до 350 евра, а цените во супермаркетите не заостануваат зад оние во регионот.
„Живеам во Скопје со маж ми и двете деца, и секој месец морам да пресметувам до последен денар. Само за храна и за сметки ни одат преку 600 евра. Не зборувам за облека или излегувања – тоа е веќе луксуз“, раскажува Славица А., вработена во приватна фирма.
Од друга страна, во Кочани, според локални жители, животот може да се води со помалку од 800 евра месечно, дури и за четиричлено семејство. Кириите таму се двојно пониски, а и трошоците за храна и комуналии се забележливо пониски.
„Во Кочани со 50 евра можеш да купиш храна за цела недела. И тоа не е само леб и млеко, туку нормален ручек и вечера. Тука се живее поедноставно, но и поисполнето“, вели Ристо Т., пензионер.
Интересен е случајот со Гевгелија, каде животниот стандард е понизок, но близината со границата и можноста за пазарење во Грција ја прави локацијата посебно атрактивна. Таму, според граѓаните, може да се комбинираат ниски трошоци со квалитетен начин на живот, особено за пензионерите и оние што работат онлајн.
Во Охрид и Битола, цените зависат од сезоната. Во лето, трошоците растат поради туристичката активност, додека во зима тие опаѓаат. Овие градови нудат поголем избор на храна и услуги од помалите места, но сè уште се далеку под скопските трошоци.
„Скопје е како друга држава. Сè е скапо, од бензин до банана. А кога ќе отидам во Пробиштип, се чувствувам како да имам двојна плата“, вели Ѓоко Н., ИТ фриленсер кој често патува низ државата.
Разликите во трошоците го наметнуваат прашањето: Дали вреди да се живее во главниот град само поради работата, или е време да се размислува за дигитална мобилност и живот во попристапни места?
Додека не се решат структурните економски нерамнотежи, многумина ќе продолжат да прават сопствени математики – помеѓу урбаниот комфорт и провинциската издржливост.
Дали вие би се преселиле во друг град само за да ви останат повеќе пари на крајот од месецот?