Во Швајцарија гордост е да се биде пекар, молер, кројач, готвач… Каква е ситуацијата кај нас!?

„Обучувај се за фризер, стани биолог“ или „Школувај се за машински инженер, стани забен техничар“ се само некои од слоганите преку кои може пластично да се доловат можностите за едукација, квалификација, преквалификација, усовршување и доедукација што ги нуди дуалното образование во Швајцарија.

Успешните модели, како швајцарскиот, можеби не може да се пресликаат, но нивните придобивки секако може да се согледаат и да се „купат“ основните принципи.

„Не жалам што не се запишав на факултет, сам одбрав да бидам пекар, едноставно ја сакам оваа професија. Посебно е чувството кога ќе застанете зад излогот на продавницата и кога ќе видете што сте направиле. Доаѓаат потрошувачи, купуваат многу од вашите производи и исклучително се задоволни. Во тоа е магијата и атрактивноста на струката, во посебното чувство на задоволство. Во Швајцарија системот е многу добар, овозможува да се едуцирате во многу насоки, да стекнете образование за што било, не само ако одите на Универзитет“, вели пекар, предавач во школата на Асоцијацијата за пекари во Швајцарија и тренер во центрите за обука кои се трета алка во системот, покрај компаниите и училиштата.

 Во Швајцарија не е чудно девојка да биде автомеханичар или да вози трактор. Софи Шумахер не е дури ни автомеханичар, туку механичар за камиони.

„Јас сум механичар за камиони. Одлучив да се занимавам со оваа професија зашто татко ми и брат ми се автомеханичари. Понекогаш работев со татко ми и навистина ми се допаѓаше тоа. На почетокот учев нешто друго, но не ми се допаѓаше многу. Потоа почнав да барам пракса за автомеханичар, но не ми се допадна и таму многу. Потоа најдов познаник кој работи во салон за камиони и тој кажа дека бараат практикант и ме поканија. Кога видов ми се допадна и учев за тоа“, рече Шумахер.

Во Швајцарија главно се оди на опцијата да се работи и да се учи истовремено. Преку пракса луѓето повеќе се поврзуват со професијата.

Интересна е и приказната на „SwissSkills“ шампионот во 2018 година, на водоводџијата и мајстор за грејни изолации, Роман Руфенер.

„Пораснав со татко и дедо кои работеа како планери на јавните системи за греење. Фактички, пораснав гледајќи ги тие техники. Секогаш се прашував како оди тоа, ме интересираше и така ја одбрав професијата. Учев тоа најпрво, во компанија и стекнав знаење за изолации за греење. Потоа продлжив да учам за водоводџија. Ова е работа на иднината и прилично важна струка во Швајцарија. Зимите се многу ладни, па ви треба систем за греење, а како водоводџија важен е квалитет на водата. Всушност ова е многу интересна и мултифункционална работа“, објаснува Руфенер.

Скапо е, додава, поставувањето на системи за греење зашто не е едноставно местењето на сите потребни цевки.

За родителите во Швајцарија клучно е децата да учат тоа што сакаат, сами да изберат професија и да го работат она што им претставува вистинско задоволство. Факултетските дипломи воопшто не се приоритет.

Две третини од швајцарските основци продолжуваат во дуално образование кое, не само што е атрактивно, туку е и скапо. Најголемиот товар од финансиски аспект отпаѓа на компаниите, 60 отсто, кои му даваат и најголема поддршка на овој модел, додека федерацијата учествува со само 10 проценти, а кантоните покриваат 30 отсто од трошоците.

Дуалното образование во Швајцарија нуди можност за изучување 250 струки, а по неговото завршување се добива т.н. федерална диплома.

Стручното образование во земјава полека го зазема своето место, но многу занимања се уште се потценуваат.

Во Македонија, генерално, се уште преовладува ставот дека е најдбро да се заврши факултет. Веројатно логиката е дека така ќе се најде подобра, поплатена работа. Многу струки се потценуваат иако тие толку се трансформирале со текот на времето, што може да бидат привлечни за новите генерации.

Во целиот овој процес потребно е и информирање на родителите за да се смени нивната матрица – „детето да ми заврши факултет“.

извор: mkd.mk