Секој втор градежен работник во Словенија е странец, а поради поедноставувањето на процедурите за добивање работни дозволи во побогатите земји од ЕУ, на словенечката економија во моментов и недостигаат околу една третина од работната сила или околу 5.000 градежни работници.
Градежната индустрија во Словенија од крајот на Втората светска војна се заснова на странци, односно на работници од земјите на поранешна Југославија, а во последно време и на работници од Азија, пишува словенечкиот портал 24UR.
Најголем број градежни работници, 85 отсто од нив, доаѓаат од земјите на поранешна Југославија, а во последните 17 години во Словенија се дојдени над 100.000 работници од регионот.
Според порталот, Словенија до пред неколку години важеше за отскочна даска за странските градежни работници, кои таму работеа најмалку една година за да заминат во побогатите земји од ЕУ во потрага по повисоки плати, а бидејќи тие земји ги поедноставија процедурите за добивање работни дозволи, остануваат сè помалку работници да работат во Словенија.
Претседателот на Здружението на странски работници на Словенија, Марко Танасиќ, наведува дека словенечките работодавци на секој начин ги експлоатираат вработените, бидејќи многу фирми се регистрирани во Словенија, но таму не вршат никаква дејност.
„Тоа се компании за регрутирање кои во суштина позајмуваат пари на нелегално вработени лица во странство. Работниците немаат права, обично работат за словенечката минимална плата со устен договор за час од осум, девет или 10 евра, што вклучува боледување, годишен одмор и други бенефиции“, вели Танасиќ и додава дека многу компании за регрутирање во Словенија вработува работници, како што подоцна „ќе ги изнајми како модерни робови на земјите од Западна Европа, особено Германија“.
Како што вели, иако работат целосно за германски фирми и треба да си ги земаат платите, тие ја земаат словенечката минимална плата.
Зоран Симчич, претседател на Секцијата на градежници при Занаетчиската комора на Словенија, наведува дека многу словенечки компании вработуваат работници од Азија, главно од Индија, Пакистан и Филипините.
„Не можеме да се натпреваруваме со компаниите во Западна Европа во вработувањето работници од Балканот ако не им понудиме подобри плати, што не е изводливо поради специфичните економски услови“, вели Симчич.
